ABN AMRO is bezig met het ontwikkelen van een rating systeem met duurzaamheidsniveaus voor software analoog aan energielabels. Op die manier kan de beste software voor een bepaalde applicatie worden gekozen: dat is die software die de hardware alleen aanzet als er een ‘request’ komt.
(Intro met abstracte beelden met daaronder een korte begintune.)
(In beeld verschijnt de tekst:
microlearnings
Duurzaamheid)
(We zien eerst een split screen met twee mensen: links Frank Hartkamp, rechts Anda Counotte.
Vervolgens zien we alleen het beeld van Anda Counotte die achter haar laptop zit en het gesprek begint.)
(In beeld verschijnt de tekst:
dr. Anda Counotte
onderzoeker Green IT, Open Universiteit)
ANDA COUNOTTE: Frank, jij vertelde dat je zo'n interessant voorbeeld van ABN AMRO was tegengekomen over duurzaamheidsniveausapplicaties. Of duurzaamheidsniveaus van applicaties?
Wat was het precies?
(In beeld verschijnt de tekst:
drs. Frank Hartkamp
adviseur Duurzame industrie en innovatie, Rijksdienst voor ondernemend NL)
FRANK HARTKAMP: Nou ja, in de bespreking over het onderwerp groene software, hoe heeft software z'n impact op energieverbruik? Waarbij in feite de regel is: Hoe minder de software-, hoe minder het hardwareverbruik. Want de software stuurt de hardware aan en bepaalt daarmee het energieverbruik.
En dan zag je bij ABN AMRO dat ze een heel bewust model hadden ontwikkeld om keuzes te kunnen maken bij applicaties, hoeveel energie dat gebruikt.
(In beeld verschijnt een afbeelding van het model met de titel:
Sustainability Rating – S)
En daarmee voorkeur voor die applicaties die weinig energie en weinig impact hebben. Het tegengaan van applicaties waar het energiegebruik juist heel hoog is. Dan kun je denken aan een applicatie waarbij de hardware altijd aan staat, ook al is er geen request, tot en met een applicatie waarbij op het moment dat de request komt, het apparaat wordt aangeschakeld, en zodra de request is afgehandeld, gelijk weer afschakelt. Er zitten een aantal gradaties in. Wat ik daar in de presentatie zag, was, ik meen, niveau A tot en met F, zo'n soort verdeling. Waarbij het hoogste niveau het meest groene was en het laagste niveau helemaal donkerrood gekleurd was. Om op die manier te sturen in de applicatieontwikkeling binnen de bank.
ANDA: En zijn dat applicaties die ze zelf ontwikkelen of zijn het ook applicaties die ze kopen?
FRANK: Nou, volgens mij is dat allebei. Want het gaat er uiteindelijk om hoe ze hun dienstverlening als financieel dienstverlener naar de klant organiseren. En in feite zijn ze daarbij een soort van ICT-bedrijf.
Het is heel erg digitaal gedreven, een bank, tegenwoordig. Dus daarmee heeft het ook een enorme impact in energieverbruik door al die applicaties.
ANDA: Ja. En wie meet hoeveel energie zo'n applicatie verbruikt? Doet de maker dat zelf, of is er
een onafhankelijke keuringsinstantie dan ook?
FRANK: Het was een vrij algemene presentatie van de niveaus, dus hoe de onderliggende techniek
precies in elkaar steekt, dat wil ik in het midden laten. Maar dat het zeer gedegen was, en dat het op die manier gebaseerd was op echt goede kengetallen en goede aannames, dat lijkt me zeer aannemelijk.
ANDA: Ja. Dat is natuurlijk dan voor de kijker nog een leuke vervolgvraag om zelf eventueel nog eens
op onderzoek uit te gaan hoe dat zit.
FRANK: Ja, er is nog een hele ontwikkeling te gaan. Voor heel veel software is dat volkomen onbewust terrein voor velen.
ANDA: Ja. Mooi. Dus dat is nog een heel terrein waar nog onderzoek op kan plaatsvinden.
FRANK:
Dat is een enorm groeiveld. Ja.
OUTROMUZIEK
(Outro met abstracte beelden en korte eindtune.)
(In beeld verschijnt de tekst:
microlearnings
Duurzaamheid)
(Het laatste beeld bevat het logo van de Rijksoverheid met daaronder de tekst:
Deze microlearning is tot stand gekomen door een samenwerking tussen de Leer- en Ontwikkelcampus (LOC) van UBR, de directie CIO Rijk van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BKZ) en de Rijksacademie voor Digitalisering en Informatisering Overheid (RADIO))